- brajtszwanc
- breitschwanz
Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
brajtszwanc — m II, DB. a; lm M. e, D. ów zwykle w lm «cenne futro z nie donoszonego lub przedwcześnie urodzonego jagnięcia karakułowego» Futro z brajtszwanców. Nosić brajtszwance. ‹niem.› … Słownik języka polskiego